Pasożytnictwo
w
CSW Toruń, PL, 2010

Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu było pierwszą placówką, w której zamieszkał artysta-pasożyt. W tym miejscu zostało opublikowane pierwsze wydanie Manifestu Pasożytnictwa.

W CSW w Toruniu Pasożyt zorganizował:
– grupę Bojówka, która wdzierała się w tkankę wystaw zarówno już na wernisażach jak i w dni wolnego wstępu (po zakończeniu „Pasożyta” w CSW grupa nadal działała),
– wystawę „Baloniada”, która nie podlegała konsultacjom z władzami placówki,

Więcej informacji o Pasożytnictwie w Manifeście Pasożytnictwa.

 

Bojówka
Bojówka powstała jako reakcja na zastałe toruńskie otoczenie artystyczne. Toruń był hermetycznym miastem, a w lokalnym środowisku każda aberracja traktowana była jako niepotrzebna buntowniczość lub nawet – głupota. Grupa składała się z ochotników, w większości nie zajmujących się sztuką na co dzień. Był to pewien rodzaj dopuszczenia osób spoza układu do komentarza czy krytyki sztuki „na salonach”.
Grupa działała w galeriach na własną rękę (bez zapowiedzi i bez konsultacji z władzami), lecz na równych prawach co inni odbiorcy sztuki. Początkowo Bojówka działała wyłącznie podczas dni wolnego wstępu do placówek artystycznych. Z czasem jednak, zaczęła przeprowadzać akcje również w trakcie wernisaży.
Celem grupy było stwarzanie miękkiej dywersji, sabotażu względem instytucji artystycznych, lekkiego zdezorientowania w szeregach 'robotników sztuki’. Bojówka głównie operowała na zakłócaniu odbioru sztuki, wykorzystywały coraz bardziej popularny język sztuki performance, a także starała się dostosowywać działania do artystycznego otoczenia, przez co sami widzowie nie byli pewni czy ‘to wystawy czy nie’.
Trzeba także powiedzieć, że grupa była organizmem żywym, którego aspiracje były wciąż redefiniowane przez ciągle zmieniający się skład grupy.

Baloniada
Wystawa „Baloniada” powstała w ramach Pasożytnictwa w CSW (Centru Sztuki Współczesnej) w Toruniu (17.09.2010-1.11.2010).
Na pierwszym piętrze toruńskiego ówczesnego raju sztuki i kultury gdzie dotychczas odbywała się „Idealna wystawa” Supergrupy Azorro (grupy artystów ironizujących z establishmentem świata sztuki) Pasożyt wykonał własną ekspozycję z rzeczy, które zdobył w placówce. Wystawa „Baloniada” trwała – poczynając od momentu montażu – niecałe dwie godziny, ale zajmowała znaczną część przestrzeni.
Poprzez usytuowanie jej w największej, renomowanej instytucji kultury i sztuki współczesnej w Polsce (w tamtym czasie), artysta-pasożyt uzyskał ewidentną korzyść – polepszył swój status w świecie sztuki.