Prawa kobiet są prawami człowieka! Muszą być respektowane – nie tylko na papierze, nie tylko w okrągłych zdaniach polityków!

W tę sobotę, 28 listopada przypada 102. rocznica wywalczenia praw wyborczych przez Polki. Pomimo tego, że pojawienie się kategorii Polki-obywatelki, która może głosować i kandydować w wyborach było wówczas bardzo postępowym gestem, niestety nie jest to data, o której się pamięta. Nie uczy się o niej w szkołach, choć konsekwencje decyzji sprzed ponad wieku dotyczą co najmniej połowy społeczeństwa.

Lockdown przyniósł nam zamkniecie galerii i instytucji sztuki, jednak i tak najbardziej adekwatnym miejscem ekspozycji Obrazów Strajkujących jest ich naturalne otoczenie: przestrzeń publiczna połączona z przemarszem.

Ze względu na specjalną sytuację nie podaje trasy przemarszu wystawy.

–

Poniżej tekst Katarzyny Lewandowskiej, historyczki sztuki, feministki, kuratorki:

bell hooks napisała: […] mimo to ruch feministyczny nie zaowocował trwałą feministyczną rewolucją. Nie wyeliminował patriarchatu, nie wykorzenił seksizmu – opartych na nierówności płci, wyzysku oraz opresji. W związku z tym zdobycze feminizmu są wciąż zagrożone”.

Angela Davis powiedziała: „wolność to nieustanna walka. Wolność to nieustanna walka. Panie, walczyliśmy tak długo, musimy być wolni.”

my:

Te dwie czarnoskóre Wojownice wypowiedziały wojnę patriarchalnemu systemowi, złu które zawłaszcza, kolonizuje, wykorzystuje, gwałci i morduje. Złu zbudowanym na głupocie, która emanuje z siebie najgorsze cechy przypisane zwierzętom ludzkim. Władza pełna pychy, hipokryzji, kłamstwa i nienawiści stanowi o chaosie tego świata. Należy ją teraz zniszczyć dla INNEGO – wykluczonego ludzkiego i nie-ludzkiego.

Od pięciu lat wychodzimy na ulice. Pięć lat temu moja córka była dzieckiem, dzisiaj jest młodą dziewczyną. Fizycznie i mentalnie zmieniła się, ale wciąż wychodzi ze mną na ulice i wciąż walczy z tym samym złem. Twarz tego potwora zwizualizowała się w konkretną formę. Ma twarz, a w niej oczy bezwzględnie świdrujące dookoła. Ma usta, wypowiadające straszne słowa, które zadają ból i zabijają. Ma uszy, które podsłuchują, ma nos, którym węszy naszą codzienność. To głupia, okrutna gęba.

one:

jutro przypada 102 rocznica wywalczenia przez polskie kobiety dla siebie praw wyborczych. Musiały to zrobić, aby poczuć się pełnoprawnymi podmiotami, mieszkankami swojego kraju. Do roku 1918 były pozbawione obywatelskiego jestestwa. Niewidzialne w przestrzeni publicznej, przezroczyste dla państwa. Olimpia de Gouges we rewolucyjnej Francji krzyczała: Kobieto obudź się! I za to została ścięta. 100 lat później w Polski obudziły się i zażądały całego życia dla siebie. Pierwszymi Polkami zasiadającymi w polskim parlamencie zostały Gabriela Balicka, Jadwiga Dziubińska, Irena Kosmowska, Maria Moczydłowska, Zofia Moraczewska, Anna Piasecka, Zofia Sokolnicka oraz Franciszka Wilczkowiakowa.

on:

Wizualne komunikaty Arka Pasożyta są jak czerwone światła na przejściu dla pieszych. Zatrzymujesz się i patrzysz na tę pulsującą czerwień, która w oku zostawia delikatne powidoki. Arek wychodzi w miasto ze swoimi obrazami, takimi jakby palimpsestami, które jednocześnie zakrywają i odkrywają sensy. Są jak naczynia połączone, jak wstęga Möbiusa ze swoim płynnym przechodzeniem wnętrza z zewnętrzem. Ta pierwsza powierzchnia obrazu zostaje naznaczona unikalną treścią wnętrza i odwrotnie. Cytując Elizabeth Grosz:„ uzewnętrznia wnętrze jednocześnie z niego wynikając.” Czułe wnikanie w pole obrazu, jego przedefiniowanie – ciągle czułe, jest gestem artystycznym tego twórcy. Jutro z nim wyjdziemy, wspólnie trzymając te mocne, wyraźne manifesty, pełne niezgody na zło. Manifesty Oporu.